روزانه های یک مادر

روزهای مادری

روزانه های یک مادر

روزهای مادری

پیام مردمی

بعد از حضور حماسه ساز مردم شریف. دلیر در پای صندوق های رای که مثل سالهای قبل مشت محکم به دهان یاوه گویان بود. عاجزانه خواههشمند است از ناله کردن. غر غر کردن خدای نکرده فحش دادن در ادارات. اماکن عمومی بپرهیزید. خلاصه از قدیم گفتن هرکی خربزه می خوره پای لرزشم باید بشینه دیگگگگگگگگگگگگگگگگه

نظرات 3 + ارسال نظر
من دوشنبه 15 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 01:11 ب.ظ

گ چه ربطی داره به ش...

مهراوه سه‌شنبه 16 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 01:59 ب.ظ

مشت زدن مال دوره های قبل بود. آقا گفتند ایندفعه سیلی میزنیم پس به تبعیت از ... باید بگی سیلی محکمی زدیم!
شاید در انتخابات ریاست جمهوری بعدی لگد زدیم
بعدیش شاخ
بعدیش گاز
بعدیش...

سوسن سه‌شنبه 16 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 11:16 ب.ظ http://somisia.blogsky.com

ای خواهر اینا آمار دروغ که رد میکنن بار اولشون که نیست !
خیلی ها نرفتن رای بدن آدم که از یه جا دو بار نیش نمیخوره اون ساده دلایی که رفتن همه به قول خودشون یه دلیل موجهه داشتن مثلا اگه سرپرست رای نده یارانشون قطع میشه، استخدام، دانشگاه و بعضی هام پول گرفتنو رفتن... آره لال از دنیا برن اگه غر بزنن

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد