سال نو

سال نو با اینکه کهنه شده  ولی واسه همه مبارک باشه... واسه من که فقط انگار یه ۱ به تقویمم اضافه شده باشه حس خاصی ندارم...ولی رسما از امروز برام سال ۹۱ شروع شده... 

آقای همسر که با کلی بغض و آه که دل منو هم سوزوند راهی محل کار شدن و من و گل پسر باز تنها... 

ولی واقعا دلم برای این تنهایی تنگ شده بود.. وقتی آقای همسر هست دور زندگی برایم سریعتره انگار هرچی می دووم نمی رسم ولی یه خوبی بزرگ داره اینه که استرس و اضطرابم کم می شه.. وقتی اوون هست خیالم راحته راحته... انگار برای هر کاری میشه برنامه ریزی کرد... . البته همیشه هم منتظر مخالفتش باید باشم... در هر صورت این ۲۳ روزی که آقای همسر بودن ۱۰ روز کاملا طوفانی داشتیم و بعد یه دفعه همه چیز آروم شد... شاید تاثیر حرفهای مادرش روش باشه.. 

چون اینبار برای اولین بار شکایتش رو به مادرش کردم... ولی الان به خودم می گم شاید انقدر مسئله حادی نبود که بخواد اینقدر بزرگ شه... در هر صورت ۲ هفته بعدش همه چیز خوب و پروانه ای بود... 

گل پسر هم که کلی با باباش حال  کرد... اصلا توی این ۲۳ روز مهد نرفت و هر صبح می رفت زیر پتوی باباش قایم میشد که من و بابا می خواییم لالا کنیم و همسری که کلی ذوق می کرد فقط تعارف رسوندنم تا اداره رو می کرد و بعد می خوابید... 

 خلاصه با اینکه جای پدر خالی بود و جای خاصی هم نرفتیم ولی از شادی همسری و گل پسر شاد بودم.  

هدفمون برای سال ۹۱ . تعویض ماشین. پرداخت قسمتی از بدهی ها. و هدف من برای خودم کم کردن ۱۳ کیلو از این دنبه ها و چربی هام. که اگه بشه می شم وزن زمان عقدم که برای استیل من بهترین حالت بود. تصمیم دارم وقت بیشتری برای پسرک و خودم بزارم. می خوام حروف رو با هاش کار کنم تا یاد بگیره.. می دونم که می تونه فقط من باید شیوه موثرش رو پیدا کنم. 

خلاصه بر عکس پارسال که می خواستم شق القمر کنم و هیچ کار نکردم امسال می خوام کار های کوچک رو به سرانجام برسونم... امیدوارم که بشه.. 

فقط نگرانیم این اسمی هستم  که برای امسال گذاشتن.. می ترسم تا آخر سال همه مون رو تعدیل کنن...